Γνωριμία

 

1.Πρόλογος

     Η Καβάλα δέχθηκε  τεράστιο αριθμό προσφύγων μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922. Είναι η δεύτερη πόλη σε αριθμό υποδοχής προσφύγων στην Ελλάδα. Υπολογίζεται πως η πόλη μας υποδέχτηκε γύρω στους 10.000.

    Με την άφιξη των προσφύγων δημιουργήθηκαν οι περιφερειακοί συνοικισμοί της Καβάλας, ένας εκ των συνοικισμών ήταν και η Δεξαμενή. Ο συνοικισμός ονομάστηκε έτσι επειδή ήταν κάτω από την κεντρική δεξαμενή νερού της πόλης. Η περιοχή άρχισε να οικοδομείται, λίγο διάστημα μετά την άφιξη των προσφύγων, με πρωτοβουλία του Δ. Πεχλιβάνογλου, προέδρου του Εποικισμού Καβάλας ,και της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων.

2.Τα πρώτα βήματα

      Το σχολείο στη Δεξαμενή λειτούργησε ως παράρτημα του Δημοτικού Σχολείου Βύρωνος ως 3/τάξιο στα χρόνια πριν το 1929.Δεν υπήρχε βέβαια κτίριο και γι΄ αυτό στεγάστηκε σε μια οικία της συνοικίας επί της οδού Θεσσαλονίκης, χάρη σε πρωτοβουλία του κ. Χ. Ολυμπίου και των υπόλοιπων κατοίκων της συνοικίας.

3.Ανάγκη ίδρυσης σχολείου

     Ήδη από το  1927 υπάρχουν αναφορές στην εφημερίδα «Κήρυξ» για σκέψεις , προτάσεις και αποφάσεις των τοπικών αρχών για την ίδρυση σχολείου στη συνοικία, αλλά και στις γειτονικές των Χιλίων και Αγ. Παρασκευής. Το 1928 εκδίδεται βασιλικό διάταγμα που προέβλεπε την ίδρυση σχολείου στη συνοικία.

4.Οι πρώτες σοβαρές προσπάθειες

    Κατά τα έτη 1929-30 ξεκίνησε μια πανεθνική προσπάθεια ανέγερσης διδακτηρίων κατά την περίοδο που υπουργός Παιδείας ήταν ο Γ. Παπανδρέου. Εκείνες τις χρονιές η Δεξαμενή αριθμούσε ακόμα λίγους κατοίκους και κατά συνέπεια είχε ?μικρό? αριθμό παιδιών (για τα δεδομένα της εποχής). Οι αρμόδιοι για το λόγο αυτό δεν θεώρησαν απαραίτητη την κατασκευή διδακτηρίου στη Δεξαμενή. Οι μαθητές συνέχισαν να φοιτούν στο 3/τάξιο σχολείο που στεγάζονταν σε οικία όπως προαναφέραμε. Οι κάτοικοι της συνοικίας όμως ανέλαβαν πρωτοβουλίες .Με επικεφαλή τον κ. Χ. Ολυμπίου και του «Σωματείου Δεξαμενής» και με την υποστήριξη του αείμνηστου Δημάρχου της εποχής κ. Κλ. Δερμεντζή έκαναν συνεχείς παραστάσεις προς τις αρχές του κράτους, οπότε και αναγνωρίστηκε από τη μεριά της πολιτείας «το δίκαιον του αιτήματος». Ως λόγους πρόβαλαν τη αύξηση του πληθυσμού στη συνοικία στο εγγύς μέλλον και κυρίως ότι υπήρχε ιδιωτικό ή δημόσιο οικόπεδο διαθέσιμο που θα παραχωρούσε ο Δήμος Καβάλας. Οι αρμόδιοι τελικά αναγνώρισαν το δίκαιο αίτημα των κατοίκων.

 

 

5.Η ίδρυση του σχολείου

      Το έτος 1929 ήδη είχαν κατανεμηθεί οι διάφορες πιστώσεις για την ανέγερση διδακτηρίων σε όλη την επικράτεια και το κράτος δεν μπορούσε να διαθέσει άλλα ποσά . Αποφασίστηκε τότε να μοιραστεί το ποσό, που προβλεπόταν για την ανέγερση του διδακτηρίου στο συνοικισμό Σούγιολου(Στ΄ Δημοτικό), και να διατεθεί το υπόλοιπο μισό για την ανοικοδόμηση του διδακτηρίου στη Δεξαμενή.Το κτίριο θεμελιώθηκε το 1929.Οι εργασίες ανέγερσης τέλειωσαν το 1933 και το 1934 παραδόθηκε σε σχολική χρήση. Το σχολείο ιδρύθηκε ως Δ΄ Δημοτικό και είχε τον τύπο του 4/τάξιου σχολείου. Καθώς η συνοικία μεγάλωνε σε πληθυσμό αυξήθηκαν και οι μαθητές του σχολείου. Κατά προσέγγιση οι φοιτούντες μαθητές το πρώτο χρόνο ανέρχονταν στους 130.

6.Τα χρόνια της κατοχής

     Κατά τα σκληρά χρόνια της βουλγάρικης κατοχής 1941-44 , στο σχολείο εγκαταστάθηκε γερμανική φρουρά. Μετά την απελευθέρωση της Καβάλας άφησαν το κτήριο σε άθλια κατάσταση.Το 1945 με επέμβαση των Σχολικών Εφοριών έγιναν μικρές και μεγάλες επισκευές και το κτίριο παραδόθηκε ξανά σε χρήση.    Γενικά δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την περίοδο εκείνη , καθώς οι βουλγαρικές αρχές κατέστρεψαν ή μετέφεραν στη Βουλγαρία τα αρχεία πολλών σχολείων, μεταξύ των οποίων και του τότε Δ΄ Δημοτικού Σχολείου.

 

7.Μετά την απελευθέρωση

    Με την απελευθέρωση το σχολείο διατηρεί ακόμα την επωνυμία Δ΄ Δημοτικό Σχολείο με 336 μαθητές (1949) και είναι ενταγμένο στη Β΄ Εκπαιδευτική Περιφέρεια (της πόλης) Καβάλας ,που έχει στη δικαιοδοσία της 8 σχολεία.
(Αντίστοιχα υπάρχει και το Δ΄ Δημοτικό Σχολείο της Α΄ Εκπαιδευτικής Περιφέρειας  του Αγ. Γεωργίου).

Στις αρχές του ?50 το σχολείο , όπως και όλα της πόλης της Καβάλας, μετονομάζεται σε 13ο Δημοτικό Σχολείο.

8.Το οικόπεδο

     Το οικόπεδο όπου θα χτιζόταν το αρχικό διδακτήριο (Δ΄ Δημοτικό) δεν ανήκε στην ακίνητη περιουσία του σχολείου .Όταν η επιτροπή του υπουργείου Παιδείας (1929-30) ανέλαβε την ανέγερση του διδακτηρίου ,προσέφυγε στο Δήμο Καβάλας. Ο Δήμος τότε απαλλοτρίωσε το οικόπεδο , το μετέγραψε «επ΄ ονοματί του δια του υπ΄αριθ. 16483 συμβολαιογραφικής πράξης και μετεγεγραμμένου ,εις τον Η΄τόμον υπ΄αυξ. αριθμ. 211» το έτος 1933 ,ώστε να ξεκινήσουν οι εργασίες. Στις 13/4/53 με αίτησή της η χολική Εφορία του Δ΄(13ου) Δημοτικού Σχολείου ζήτησε το οικόπεδο να γίνει δωρεά από το Δήμο Καβάλας, ώστε αυτό να αποτελεί ακίνητη περιουσία πια του σχολείου, όπως και έγινε τελικά.

9.Η πρώτη επέκταση

Το 1972  πρωτοϊδρύθηκε  ο «Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων» του 13ου . Τα μέλη του συλλόγου ήταν οι κ.κ. Μ. Χαδόλιας Πρόεδρος, Παν. Μπεθάνης Γεν. Γραμματέας, Νίκη Ζουμπουλάκη Ταμίας, Χρ. Δελής Αντιπρόεδρος, Ζαχαροπούλου Κοσμήτωρ , Ολυμπίου και Καρακάση μέλη. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 ο αριθμός των μαθητών είχε αυξηθεί σημαντικά και μια από τις αίθουσες θεωρήθηκε ακατάλληλη. Το ίδιο έτος τέθηκε επιτακτικά το ζήτημα από τον παραπάνω σύλλογο επέκτασης «καθ? ύψος» του  διδακτηρίου. Τα σχέδια και τις μελέτες του δεύτερου ορόφου συνέταξε ο κ. Κοσμάς Ραμπάνης ,μηχανικός του Ο.Σ.Κ , «με μεγάλην προθυμίαν».Για την επιτυχία του σκοπού συνέδραμαν με δωρεά 300.000 δραχμών το σύλλογο οι παρακάτω τοπικές επιχείρησης:

?      Βαλκανέξπορτ Α.Ε.

?      Μάρμαρα Καβάλας Α.Ε.

?      Ν Μπογδάνης Α.Ν.Ε.

?      Μ. Ζουμπουλάκης Ε.Π.Ε.

    «εις μνήμην Μιχαήλ Ζουμπουλάκη».

Οι εργασίες ξεκίνησαν το Μάιο του 1972 και ολοκληρώθηκαν το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Το ποσό της δωρεάς όμως δεν επαρκούσε για την πλήρη αποπεράτωση του έργου ,γιατί έγιναν παράλληλα και έργα γενικής επισκευής και του παλαιότερου τμήματος. Τότε ο κ. Πέτρος Ζουμπουλάκης ανέλαβε να καταβάλει το υπόλοιπο αναγκαίο ποσό .Έτσι το νέο διώροφο πια κτήριο ήταν τελικά έτοιμο να λειτουργήσει το Σεπτέμβριο με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς.

10.Δεύτερη επέκταση του διδακτηρίου

  Από την καθιέρωση νέων δεδομένων στην εκπαίδευση (τμήματα ως 25 μαθητές- μέριμνα για άτομα ΜΕΑ ) ,επανήλθε η ανάγκη το διδακτήριο να αποκτήσει νέες αίθουσες , ανελκυστήρα ,σύγχρονα αφοδευτήρια κ.τ.λ. .  Οι εργασίες για επέκταση του διδακτηρίου ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2003.

Στις 23-12-2004 από το τότε Νομάρχη κ. Καλλιοντζή Θεόδωρο εγκαινιάστηκε η νέα πτέρυγα του διδακτηρίου.

11.Προαγωγές και υποβιβασμοί

?      Από 3/θέσιο σε 4/θέσιο  ΦΕΚ. 451/21-10-1939

?      Από 4/θέσιο σε 5/θέσιο  ΦΕΚ. 138/   9-7-1959

?      Από 5/θέσιο σε 6/θέσιο   ΦΕΚ.  76/29-5-1963

?      Από 6/θέσιο σε 7/θέσιο   ΦΕΚ. 123/29-6-1965

?      Το 1972 υποβιβάστηκε σε 6/θέσιο με ΦΕΚ.360/20-5-1972 ,επειδή δημιουργήθηκε Γ΄ Εκπαιδευτική Περιφέρεια  και αναδιοργανώθηκαν οι περιοχές που ανήκαν σε κάθε σχολείο

?      Με ΦΕΚ. 1130/τ. Β΄/30-8-2001 το σχολείο γίνεται 10/θέσιο.

?      Το σχολείο μας αποκτά ολοήμερο τμήμα με ΦΕΚ. 1346/τα.β΄/31-8-2004.

?      Στο 13ο Δημοτικό Σχολείο οργανική θέση υφίσταται για Εκπαιδευτικό Αγγλικής , Φυσικής Αγωγής και Μουσικής.

 

12.Κατάλογος διευθυντών

?      Από το σχολικό έτος 1946 ως το 1951 δεν ήταν δυνατό να διευκρινιστούν  τα ονόματα των διευθυντών . Ενώ υπάρχουν οι υπογραφές τους ,δεν είναι γραμμένα ολογράφως τα ονόματά τους.

?       1951-1952    κ. Κουντροπούλου Α.

?       1952-1957     κ. Δημουλάς Παναγιώτης

?       1957-1965   κ. Ρωμανιάς Σταύρος

?       1965-1967   κ. Παπαχαρίσης Γεώργιος

?       1967-1971   κ. Πύρος Αχιλλέας

?       1971-1976   κ. Σπανίδης Υπάτιος

?       1976-1980   κ. Αλεπίδου Μαρία

?       1981-1982   κ. Μπίτος Χρίστος

?       1982-1985   κ. Γιαντσίδης Πασχάλης

?       1985-1988   κ. Κουκούδης Κωνσταντίνος

?       1988-1990   κ. Κυριακούδης Στέργιος

?       1990-1991   κ. Μάντζαρης Ευάγγελος

?       1991-1992   κ.  Ταχτσίδης Θεόδωρος

?       1992-1998   κ. Θεοδωρίδης Θεόδωρος

?       1998-1999   κ. Μπρούσας Πασχάλης

?       1999-2008   κ. Μοσχάκης Αθανάσιος

?       2008-2011   κ. Φωτειάδου Φωτεινή

?       2011- 2017  κ. Αντωνίου Λάζαρος

?       2017- Σήμερα  κ. Πασβάντης Χρήστος

 

 

 

 

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ